Μουσική: "Άντρα μου πάει" (Γκρίκο διάλεκτος)

Η θεωρία του Γερμανού γλωσσολόγου Gerhard Rohlfs και Ελλήνων γλωσσολόγων (Χατζιδάκι, Καρατζά, Καραναστάση, Τσοπανάκη, Μηνά κ.ά.), υποστηρίζουν πως οι ρίζες της διαλέκτου Γκρίκο ανάγονται πολύ παλιά, στον αποικισμό της Μεγάλης Ελλάδας τον 8ο αιώνα π.Χ.. Στην ορθότητα της θεωρίας αυτής συνηγορεί ο μεγάλος αριθμός δωρισμών της Κατωιταλικής. Για περισσότερες πληροφορίες για τη συγκεκριμένη διάλεκτο υπάρχει η επίσημη ιστοσελίδα της:

http://e-griko.eu/el/normal/default_el.aspx όπως και στη wikipedia

Στο σχολείο, στην Στ΄τάξη, διδάχθηκε το παρακάτω τραγούδι που αποτελεί το θρήνο της γυναίκας που αποχωρίζεται τον μετανάστη άντρα της.    

Ράλλης Μιχαήλ

 

 

 

Άντρα μου πάει

Τέλω να μπριακεφτώ να μη πενσέφσω
να κλάφσω τσαι να γελά-σω τέλω αρτεβράι
μα μάλι αράτζια εβό ενα κα-νταλίσω
στο φέγγο ε να φωνάτσω:  «άντρα μου πάει»
άντρα μου πάει, άντρα μου πάει

Τσ΄ αντρώποι στε- μας πά-νε τσε- ταράσσουνε
νάρτει καλοί ους τωρούμε του σ ένα χρόνου
Έτο ε τζωή μα ε του, ε τζωή, Κριστέ μου;
Μας πα τσαι στη Γκερμάνια κλαίοντα μα πόνο
κλαίοντα μα πόνο, κλαίοντα μα πόνο

«Τάτα γιατί εν να πάει, πέ μα γιατί;»
Γιατί έτο ένναι τζωή μαρά παιδία
ο τεκούντη πολεμά τσ΄ιδρώνει
να λιπαριάσει ου σινιούρου μου τη φατία
μου τη φατία, μου τη φατία

Στέκω τη μπάντα τσαι στέκω εντώ σόνο
Στέω τουμμα σα, τσαι στε, πένσεω στο τρένο
πένσεω στο σκοτεινό και στη μινιέρα
που πολεμώντα ετσεί, πεθαίνει ο γένο
πεθαίνει ο γένο. πεθαίνει ο γένο (2)

O άντρας μου πάει

Θέλω να μεθύσω για να μη σκέφτομαι
να κλάψω και να γελάσω θέλω αυτό το το βράδυ
με πολλή οργή να τραγουδήσω
στο φεγγάρι να φωνάξω:..o άντρας μου πάει


Οι άντρες μας πάνε, φεύγουν
Αν πάνε όλα καλά,θα ιδωθούμε σ' ένα χρόνο
Αυτή είναι η ζωή μας, Χριστέ μου;
Πάνε στη Γερμανία με κλάμα και πόνο


Μπαμπά γιατί πρέπει να πας; Πές μου γιατί
Γιατί έτσι είναι η ζωή, καημένα παιδάκια
Ο φτωχός δουλεύει και ιδρώνει
για να παχύνει τα αφεντικά με τη δουλειά του


Ακούω την μπάντα,ακούω τη μουσική
Είμαι εδώ μαζί σας μα σκέφτομαι και το τρένο
σκέφτομαι το σκοτεινό ορυχείο
όπου δουλεύοντας εκεί πεθαίνει ο κόσμος